مقالات

تفاوت دستگاه DVR و NVR

دستگاه NVR و DVR هر دو عملکرد یکسانی دارند اما در نحوه و نوع دوربین های مورد استفاده متفاوت هستند. بطور کلی DVR و NVR هر دو وظیفه ضبط فیلم را بر عهده دارند. NVR مخفف کلمه Network Video Recorder یا ضبط کننده ویدئویی شبکه است و با نام دستگاه ضبط کننده تحت شبکه نیز شناخته می شود. در مقابل DVR مخفف Digital Video Recorder یا ضبط کننده ویدئویی دیجیتال است. با ما همراه باشید تا به طور جزی با تفاوت DVR و NVR و مطالب زیر آشنا شوید:

 

۱ – تعریف کلی از DVR و NVR

۲ – تفاوت ظاهری DVR و NVR

۳ – تفاوت اصلی DVR و VNVR

۴  – سیستم امنیتی DVR – جوانب مثبت و منفی

   . نوع دوربین مداربسته – آنالوگ

   . کابل – کابل کواکسیال BNC

   . ضبط کننده

   . انعطاف پذیری سیستم

   . کیفیت تصویر و صدا

۵ – سیستم امنیتی NVR – جوانب مثبت و منفی

   . نوع دوربین – دوربین مداربسته تحت شبکه یا IP

   .  کابل – اترنت

   . ضبط کننده

   . انعطاف پذیری سیستم

   .  کیفیت تصویر و صدا

 

 تعریف کلی از DVR و NVR

قبل از توضیحات بیشتر در مورد تفاوت DVR و NVR سعی می کنیم کارکرد هریک را جداگانه توضیح دهیم.

دستگاه DVR چیست

دوربین های مورد استفاده در سیستم های DVR، دوربین های آنالوگ و آنالوگ اچ دی می باشند. این دوربین ها به لحاظ قیمت بسیار به صرفه تر از دوربین های تحت شبکه هستند. اما انعطاف پذیری دستگاه های DVR برای استفاده از انواع مختلف دوربین ها بسیار پایین تر است. در سیستم DVR، دوربین ها، امواج آنالوگ را به ضبط کننده منتقل می کنند. سپس پروسه پردازش تصاویر صورت می گیرد. البته DVRهای جدید توانایی ارسال تصاویر بر بستر اینترنت را نیز دارند. از جمله مزیتی که این DVR جدید دارند، پیچیدگی کمتر آنها نسبت به سیستم NVR می باشد.

در سیستم های DVR، کاربر باید هر دوربین را مستقیما به ضبط کننده متصل کند. همچنین، در سیستم DVR، دستگاه برق دوربین ها را تامین نمی کند. برای اتصال هر دوربین، احتیاج به یک تقسیم کننده است تا بتواند برق دوربین را تامین کرد.در سیستم DVR، تصاویر از طریق کابل کواکسیال مستقیما به دستگاه ضبط منتقل می شوند. سپس تصاویر ضبط شده، پردازش می شوند.

دستگاه NVR چیست

هر دوربین IP، شامل یک چیپ ست می باشد که توانایی پردازش و انتقال داده های ویدئویی را به دستگاه ضبط کننده دارد. بر خلاف دوربین های آنالوگ، دوربین های IP معمولا از توانایی ضبط و انتقال صدا نیز برخوردارند. هرچه دوربین های IP از لحاظ سخت افزاری قوی تر باشند، دارای قابلیت های هوشمند و تجزیه تحلیلی بیشتری نیز می باشند. همانند سیستم DVR، در دستگاه NVR نیز دوربین ها توسط یک کابل به دستگاه ضبط کننده وصل می شوند. هر چند این اتصال به شیوه ای کاملا متفاوت صورت می گیرد. سیستم های NVR برای انتقال داده ها از کابل های CAT6 و CAT5 استفاده می کنند.


سیستم های NVR بطور کلی منعطف تر از سیستم های DVR هستند به این علت که دوربین ها لزوما به صورت فیزیکی به دستگاه ها متصل نمی شوند و تنها باید در یک شبکه قرار بگیرند. ضبط کننده های NVR یک سیگنال دیجیتال را از دوربین ها دریافت می کنند و کیفیت فیلم های ضبط شده به همان وضوح تصاویر دریافتی می باشد. از آنجایی که کابل ها سیگنال های صوتی را نیز دریافت می کنند، تمامی دوربین های IP که دارای میکروفن هستند، می توانند صدا را هم دریافت کنند.

تفاوت ظاهری DVR و NVR

از نظر ظاهری تفاوت DVR و NVR بسیار مشخص است. دستگاه ان وی آر دارای پورت های شبکه RJ45 می باشد. اما دستگاه دی وی ار دارای درگاه کواکسیال می باشد. در شکل زیر می تواند تفاوت ان وی ار و دی وی ار، از نظر ظاهری مشاهده کنید.

تفاوت اصلی DVR و VNVR

اولین موردی که باید به آن اشاره کنیم این است که در NVR امکان اتصال دوربین مداربسته CVBs، AHD، HDCVI، HDTVI وجود ندارد و فقط از دوربین تحت شبکه پشتیبانی می کند ولی در DVR امکان اتصال تمامی دوربین های مداربسته اشاره شده به طور مستقیم با اتصال فیش دوربین به کانال ورودی تصویر دستگاه و بویژه دوربین مداربسته تحت شبکه به طور غیر مستقیم با رابط سوئیچ PoE شبکه بین دستگاه و دوربین و اتصال به پورت اترنت دستگاه وجود دارد. این پشتیبانی از نگاه اول خیلی مطلوب به نظر می رسد که از تمامی دوربین های مداربسته پشتیبانی می کند اما چون دی وی ار ها دارای محدودیت در کیفیت ضبط تصاویر هستند چنانچه کیفیت دوربین مداربسته تحت شبکه شما خیلی بالا باشد دستگاه دی وی ار نمی تواند کیفیت تصویر واقعی یا همان رزولوشن اصلی را به نمایش بگذارد که این امر هم در ضبط تصویر دوربین صدق می‌کند و چون دوربین های تحت شبکه دارای قابلیت های هوشمند آنالیز تصویری هستند نمی توانید از دی وی ار به این قابلیت های دسترسی داشته باشید و فقط از NVR این تنظیمات قابل دسترسی هستند. یادتان نرود وقتی که می خواهید از تمامی قابلیت های دوربین مداربسته تحت شبکه استفاده کنید استفاده از NVR لازم الاجراست. در هر دو دستگاه از تعداد کانال های تصویری استاندارد پشتیبانی می شود به این صورت که از تعداد ۴ کانال، ۸ کانال، ۱۶ کانال، ۳۲ کانال در هر دو دستگاه استفاده می شود.

توجه به این نکته مهم است که سیستم مبتنی بر DVR یک سیستم امنیتی با سیم است، در حالی که سیستم های NVR می توانند یک سیستم سیمی یا بی سیم باشند.

سیستم امنیتی DVR – جوانب مثبت و منفی

در چند ساله گذشته کیفیت تصاویر آنالوگ به حدی بالا رفته که باعث کاهش تفاوت در وضوح بین این دو سیستم شده است. حتما شما هم می دانید که قیمت دستگاه های DVR نسبت به NVR پایین تر است. اما چه دلیلی موجب ارزان شدن آن ها می شود؟ برای پاسخ به این سوال، باید هر یک از اجزای سیستم DVR را تجزیه کنیم.

نوع دوربین مداربسته – آنالوگ

دوربین های مورد استفاده توسط سیستم DVR باید از نوع دوربین های امنیتی آنالوگ باشند. بیشترین تاثیر تفاوت در هزینه که با استفاده از سیستم DVR حاصل می شود مربوط به دوربین است. نوع دوربین هایی که می توانید با سیستم های DVR استفاده کنید انعطاف پذیری کمتری دارد.

در سیستم DVR، دوربین های آنالوگ سیگنال آنالوگ را به دستگاه ضبط کننده ارسال می کند و سپس تصاویر را پردازش می کند. مزیت این سیستم کاهش پیچیدگی در مقایسه با سیستم NVR است.

کابل – کابل کواکسیال BNC

 – در این سیستم دوربین مداربسته از طریق یک کابل کواکسیال BNC به ضبط کننده DVR متصل می شود. استفاده از کابل کواکسیال محدودیت هایی نیز دارد:

 – از آنجا که کابل کواکسیال نمی تواند قدرت منبع تغذیه را فراهم کند، در واقع دو کابل در داخل یک کاور قرار دارند که شامل یک کابل برق و یک کابل برای انتقال ویدئو است. کابل ها در انتهای کاور از هم جدا می شوند تا عملکردهای جداگانه ای ارائه دهند. به این ترتیب ، لازم است ضبط DVR خود را در نزدیکی پریز برق نصب کنید.

 – اندازه و استحکام کابل های کواکسیال می تواند نصب را به چالش بکشد. کابل کواکسیال نسبت به کابل های اترنت که در سیستم های NVR از آن استفاده می شود قطر بیشتری دارد و این امر باعث می شود کابل کشی در فضاهای کوچکتر، سخت تر شود. علاوه بر این، برای رد کردن کابل های کواکس از دیوار ها نیاز به سوراخ کردن کمی بزرگتر است و با توجه به اینکه کابل های کواکسیال جنسی سخت دارند این مشکل پیچیده تر می شود.

 – اگر ملک شما اتصالات کواکسیال موجود برای سیستم امنیتی قبلی را داشته باشد، می توانید از همان کابل برای اتصال سیستم جدید خود استفاده کنید.

 – کابل های کواکس استاندارد از انتقال صدا پشتیبانی نمی کنند. برای انتقال صدا گونه ای از این کابل ها که با اتصال RCA مجهز شده، مورد نیاز است. اما حتی با این وجود DVR ها دارای تعداد محدودی درگاه ورودی صوتی هستند بنابراین فقط تعداد کمی از دوربین ها می توانند اطلاعات صوتی را ضبط کنند.

 – کیفیت تصویر روی کابل کواکسیال بعد از حدود ۹۰ متر کاهش می یابد که همین امر شما را محدود می کند. کابل با کیفیت پایین باعث کاهش کیفیت سیگنال در فواصل کوتاه تر می شود.

ضبط کننده

ضبط کننده های DVR به یک چیپست سخت افزاری معروف به رمزگذار AD مجهز هستند که وظیفه پردازش ارسال داده های خام از دوربین به ضبط های ویدئویی قابل خواندن را دارد. سیستم های DVR همچنین در هنگام ضبط، نیازهای مختلفی دارند. مثلا در یک سیستم DVR، کاربر باید هر دوربین را مستقیماً به ضبط کننده وصل کند. درحالی که سیستم NVR فقط نیاز دارد که هر دوربین به همان شبکه وصل شود. همچنین، در سیستم DVR، دستگاه ضبط کننده قدرت دوربین ها را تأمین نمی کند. برای اتصال دوربین ها به یک تقسیم کننده نیاز دارید که منبع تغذیه را برای عملکرد دوربین ها فراهم کند.

انعطاف پذیری سیستم

سیستم های امنیتی DVR از نظر نوع دوربین و گزینه های نصب از انعطاف پذیری کمتری نسبت به همتایان NVR خود برخوردار هستند. در حالی که سیستم های مبتنی بر NVR می توانند دوربین های امنیتی بی سیم و هم با سیم را با هم ادغام کنند، سیستم های DVR فقط می توانند از دوربین های امنیتی سیمی استفاده کنند.

سیستم های DVR همچنین در راه حل های نصب، انعطاف پذیری کمتری دارند، زیرا مسیریابی کابل کواکسیال در شرایط سخت می تواند مشکل تر باشد و برای هر دوربین یک پریز برق مورد نیاز است.

کیفیت تصویر و صدا

همانطور که بحث کردیم ، در سیستم های DVR دوربین ها فیلم آنالوگ را از طریق کابل کواکس به طور مستقیم به ضبط کننده منتقل می کنند و تصاویر در ضبط کننده پردازش می شوند. سیگنال آنالوگ در مقایسه با سیستم های NVR تصویری با کیفیت پایین تر ایجاد می کند. کابل های کواکسیال همچنین بطور طبیعی سیگنال صوتی را منتقل نمی کنند و ضبط کننده های DVR معمولاً دارای تعداد محدودی از درگاه های ورودی صوتی هستند.

سیستم امنیتی NVR – جوانب مثبت و منفی

سیستم های دوربین امنیتی NVR از جدیدترین فناوری ها برای ارائه یک سیستم امنیتی پیشرفته و غنی از ویژگی های مختلف استفاده می کنند. این نوع سیستم ها، به عنوان دوربین مداربسته POE نیز شناخته می شوند. سیستم های مبتنی بر NVR نسبت به سیستم های DVR انعطاف پذیر و پیچیده تر هستند.

نوع دوربین – دوربین مداربسته تحت شبکه یا IP

از آنجا که سیستم های NVR داده های ویدئویی را در دوربین به جای ضبط کننده پردازش می کنند، دوربین های موجود در سیستم های NVR بسیار قوی تر از همتایان DVR خود هستند. سیستم های NVR از دوربین های IP استفاده می کنند که دستگاه های مستقل برای ضبط تصویر هستند.

هر یک از دوربین های IP دارای چیپست هستند که قادر به پردازش داده های ویدئویی هستند که سپس به ضبط کننده انتقال داده می شود. برخلاف دوربین های آنالوگ، دوربین های IP معمولاً همه قادر به ضبط و ارسال اطلاعات صوتی و همچنین فیلم هستند. سخت افزار قدرتمند تر در دوربین های IP همچنین باعث بهبود عملکرد هوشمند و تجزیه و تحلیل های ویدئویی مانند تشخیص چهره می شود.

 کابل – اترنت

مانند سیستم های DVR، در سیستم های NVR نیز دوربین به ضبط کننده متصل می شود. با این حال، نحوه اتصال دوربین به ضبط کننده کاملاً متفاوت است. سیستم های NVR برای انتقال داده از کابل های استاندارد اترنت مانند cat5e و cat6 استفاده می کنند. نصاب های حرفه ای کابل های اترنت را به دلیل داشتن مزایای بیشتر به کابل های کواکسیال ترجیح می دهند:

 – کابل اترنت می تواند قدرت مورد نیاز دوربین را با استفاده از Power over Ethernet (PoE) تامین کند. این بدان معنی است که دوربین شما برای گرفتن فیلم، صدا و قدرت دوربین به یک کابل در حال اجرا احتیاج دارد، بنابراین نیاز به تقسیم کننده های شلوغ مانند سیستم DVR را از بین می برد.

 – کابل اترنت نرم تر و نازک تر است و در صورت نیاز به سوراخ کردن دیوار، یک سوراخ کوچک ایجاد می کند.

 – کابل اترنت ارزان تر از کواکسیال است و به راحتی قابل دسترسی است و تعویض کابل یا بسط سیستم را در دسترس تر و مقرون به صرفه تر می کند. بسیاری از خانه ها و مشاغل مدرن با سیم کشی اترنت ساخته می شوند که نصب را آسان تر می کند.

 – مزیت دیگر کابل اترنت این است که هر دوربین روی سیستم می تواند صدا را انتقال دهد زیرا اترنت می تواند داده های صوتی را بصورت محلی ارسال کند.

 – کابل ها نیازی به اتصال بین دوربین و ضبط کننده ندارند. آنها باید در همان شبکه بی سیم قرار بگیرند که همین امر نصب را بسیار ساده تر و تمیز تر می کند زیرا نیاز به چندین کابل به طور همزمان نخواهیم داشت.

 – سوئیچ های شبکه می توانند برای افزایش فاصله کل بدون تأثیر در کیفیت تصویر استفاده شوند.

ضبط کننده

بر خلاف سیستم DVR، ضبط کننده در یک سیستم NVR داده های ویدیویی را پردازش نمی کند. این مرحله قبل از انتقال، در دوربین انجام می شود. ضبط کننده های NVR فقط برای ذخیره سازی و مشاهده فیلم استفاده می شوند.

انعطاف پذیری سیستم

سیستم های NVR ذاتاً انعطاف پذیر هستند زیرا دوربین های امنیتی لزوماً به طور فیزیکی به ضبط کننده وصل نمی شوند. اما دوربین های IP فقط باید در همان شبکه باشند. به این ترتیب ، ممکن است شما در سراسر جهان دوربین هایی در یک شبکه داشته باشید که به NVR شما متصل می شوند و می توانند به عنوان یک سیستم جامع مشاهده شوند.

 کیفیت تصویر و صدا

از آنجا که ضبط کننده های NVR سیگنال دیجیتالی خالص را از دوربین ها دریافت می کنند، کیفیت فیلمبرداری نسبت به DVR در همان وضوح بهتر است. علاوه بر این، از آنجا که کابل های اترنت دارای قابلیت انتقال صوتی هستند، تمام دوربین های دارای میکروفون می توانند صدا را روی NVR ضبط کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *